Yok olur, gözden kaçar, unutulur
Fakat en önemlisi, onlar gerçekten yaşanmıştır.
Çok çalışan çok çalışan ve daha çok çalışan herkese verilen
Mücevherlerle işlenmiş
Başınızdaki asil bir taç gibi
Onlar parlaklığıyla sizi onurlandırır
Sizi dikenleriyle delip geçer
Dünyada kalan yalnızca siz olsanız bile
Nihai Hareket
Oldukça doğal bir şekilde, Michael Jackson'ın danslarını taklit etmeye başladım ve çok iyi öğrendim. Bunun epey eğlenceli olduğunu hissettim ve sonra bu benim nihai hareketim haline geldi. Küçükken, ev ödevi yapmaktan hoşlanmazdım. Ödevlerimi yapmadığım bir seferde annem sinirlendi ve annem sinirlendiğinde bana karşı çok sert olurdu. Paniğe kapılıp kıyafetlerimi çıkardım ve onun önünde durdum. Göğsümü şişirip Michael Jackson şarkısı söylemeye başladım. O zamanlar tombiştim, dolayısıyla "Kaybol!" kısmını söylerken göğsümü titretirdim. Annem her seferinde kahkahaya boğulurdu ve tüm kızgınlığı geçene kadar gür kahkahalarla gülerdi.
-USB'sindeki şarkıların silinmesinden bahsediyor-
O zaman gerçekten de çöküş yaşadım, tamamıyla paramparça oldum. Yıllarca biriktirmiş olduğum 99 şarkının hepsi yok oldu.
Gerçekten de çok üzgündüm. O anda uzun süreliğine yerde uzandım ve kalkamadım. Bu tür bir his, tüm kız arkadaşlarınızın, 99'unun da, aniden kaybolması gibi ve dahası hepsi de çok güzel. Çok üzgündüm, ölmek istedim.
-İlk çıkış zamanlarıyla ilgili olarak-
Ben sözde EXO'nun dansçısıyım ama hâlâ gruptaki varlığımın önemini bulamamış gibiyim.
Dansım yine iyi, ama KAI ile kıyaslandığında o benden daha iyi;
Şarkı söyleyişim fena sayılmaz ama Chen ile mukayese bile edilemez;
Duizhang (Lider-Kris) gibi uzun değilim
Lu-ge gibi iyi görünümlü değilim
Çeşitli yönlerde çok iyi değilim, varlığımın anlamını bulamıyorum, bu yüzden sonunda zorluklarla çıkış yapsam da o zamanlardaki ben gerçekten öz güvensizdi. İçten ne düşündüğümü kimse bilmiyor, herkesin sahnede gördüğü ben iyi görünüyorum.
Kişisel onayım her seferinde sahnede yer aldıktan sonra yavaşça inşa oldu. O anda ilk olarak "Zhang Yixing, grubun sana verdiği iş, görev ne olursa olsun tamamlayabilirsin. Bu nokta oldukça iyi!" sözleriyle kendimi onaylamam gerekiyordu.
Gelecekteki eş konusunu şimdi tartışmak için biraz erken. Ben daha 24 yaşındayım ve yalnızca birkaç kez ilişkim oldu. Hisler konusunda anlamadığım çok şey var. Yetişkinliğe eriştikten sonra, hayatımın büyük bir kısmı gürültücü, yakışıklı hormon patlaması yaşayan bir grupla geçti. Bir ünlü olduktan sonra, oyun oynamaya ve şarkı bestelemeye bile yetmeyecek kadar az zamana sahip oldum.
Ama kalbimde ara sıra, bu gezegende kaderinde benimle eşleşmek olan bir kız var mı diye merak ediyorum. Bu gerçekten harika.
-Kore'deki İlk Günlerinden Bir Kesit-
Bugün Kore'ye varışımın ikinci günü. Jiejie (abla) ile şirkete ilk kez gittim. Araba şirketin dışında oldukça uzak bir yere parketmiş olsa da aşağıda bekleyen hayranları görebiliyordum. Onların hepsi hayranlardı. JieJie, TVXQ'nun içeride çalışma yaptığını söyledi. Hatta onları selamlamam için eğitim yerlerine bile götürdü, Micky-ge çok iyiydi. Bana "Merhaba" dedi, herkes çok sıcaktı. Şirkette bir sürü yabancı yüz gördüm ve bir sürü de Çinli vardı. (Daha sonra onlarla daha yakın olduğumda ilk tanıştığım kişiler Zhou Mi-ge, Sehun-ge ve Song Qian-jieydi (Fx Victoria)
Kat kat gezindik ve eğitim odası, konferans odası, personel ofisi ve çeşitli bölümler konusunda bilgilendik. Şirketin ölçüm olarak çok geniş, standardize edilmiş olduğunu düşünüyorum. Bu harika.
*Muhtemelen Star Academy zamanlarından bahsediyor*
Bu tam olarak sıradan bir şarkı söyleme değil, bir dans yetenek yarışması! Yalnızca sıradan bir oyun olsaydı, sen uğraşırken gülerler miydi? İlk gün, iyi söylersen, bu harika, yeniden şarkı söyleyebileceksin. Pekâlâ, her neyse yalnızca söyle ve yeniden yeniden geri gel. Ve sonraki gün.....Her gün bakarak daima, sıkılmayacaklar mı diye düşünürdüm.
Daima yaptıkları şeylere bakarak, elbetteki çok sıkıcı olacaktır. Kendilerini ne zaman bunun dışına atacaklar diye düşünürdüm. Beni serbest bırakmayıp bir de peruk gibi ekstra sahne aksesuarları taktıracaklarını ya da bir kızın eteğini giydireceklerini beklememiştim. Bir çocuğun gözünü korkutmak için berbat bir oyundu ah. Benim hayalim Michael Jackson gibi olmaktı! Michael Jackson etek giymiş miydi ki? Michael Jackson peruk takmış mıydı?
♧♧♧♧
Dahası, bu düşünceler zaman ve mekan gözetmeksizin ortaya çıkıyordu. Bazen arkadaşlarımla dışarıda oynarken, kumlarla eğlenirken ya da kum torbaları atarken, iyi herhangi bir şeyi oynarken falan aniden sessizleşir olduğum yere çömelirdim. Oynadıkları oyunun heyecanı ile sesler çıkaran küçük oyun arkadaşlarımı umursamaz merak etmeye başlardım. Benim dünyaya sorum: "Ben gerçekte yalnızca bir yavru muyum?" olurdu.
-Benim sırt çantam-
Çok uzun zamandır kullandığım, sarı bir sırt çantam var. Bu bir sürü fanı ve stilisti çılgına çevirdi.
Herkes şunu söyledi:
"Zhang Yixing, sırt çantanı değiştirebilir misin?"
Haha, doğrusu bu çanta benim için, sadece içine bir şeyler koyduğum, kıyafetlerle uydurduğum bir şey değil. Bu çanta ailemden birinden gelen, çok önemli bir 20. yaş günü hediyesi.
Annem, Kore'ye geldiğinde çantayı almak için bir fırsat elde etmiş ve gizlice benden saklamış. Kore'deki arkadaşlarımı da kendi elleriyle 20. yaşgünümde bana vermeleri için görevlendirmiş. Ve içine de bir mektup eklemiş. O zaman, kekimi yerken mekubu okudum.
Annemin mektubunda:
"Umarım kendi çok fazla yormazsın. Çıkış yapıp yapmaman önemli değil, biz senin sağlığını ve mutluluğunu istiyoruz." yazıyordu.
O sırada, gerçekten gözyaşlarıma engel olmayı çok istedim, fakat tutamadım, sanırım herkes ağladığımı gördü.
Her işi tamamlayabilirim ve çok iyi yapabilirim. Grup içindeki tüm yönlerden en güçlü noktamı keşfettim, yapamayacağım hiçbir şey yok. Bazen hiçkimse bir şov hazırlamış olmaz ve aniden bireysel gösteri yapması gerekir. Luge "Xing, sen yaparsın!" der. Git gide bu küçük anlardaki sahneyi kurtarabileceğimi anladım.
2012'deki çıkışımızdan bu yana Çinli üyeler teker teker ayrıldı. Bu açıdan, omuzlarımda ekstra sorumluluk ve kafamda düşünceler var. Kimse bana böyle düşünmemi söylemedi. Bu iç güdüsel, doğal bir his...
Duizhang ayrıldığında, benim lider olmak istediğimi söyleyen sesler vardı; Lu-ge ayrıldığında bunu kendi menfaatime kullandığımı söyleyenler oldu; Tao ayrıldığında, kendi stüdyomu kurmuştum, her şey bu şekilde oldu...
Bir sonuç için bekleyiş sürecinde, her gün bir yıl gibi hissettiriyordu. O zamanlar, annem de dahil olmak üzere diğer insanlar sağlıklı düşünemediğimi söylüyor, şirketin kabul etme ihtimaline inanmıyorlardı. İleride açıkça parlak bir gelecek vardı, yine de yalnız başıma başıboş dolanmamı istiyorlardı. Sonra görünen o ki, kışın kanı kabaran yalnızca bendim.
İzin
Şirketin iyi haberle gelip kontrat imzalayacağını söylediği an, bütün kişiliğim duruldu. Çıldıracak kadar mutlu olacağımı düşünmüştüm ama öyle değildi. Bilakis, daha önce hiç hissetmediğim bir durgunluk vardı.
O gün, bir dilek dilemek için tek başıma deniz kıyısına koştum.
Kış denizi fevkalade temiz ve berrak görünüyordu, deniz kenarında epey martı vardı. Rüzgar kuvvetliydi, karlı beyaz dalgalarını deniz meltemine doğru yayıyor, deniz yüzeyini çabucak sıyırıyordu. Koyu kahve kumsal görkemli görünüyordu, canlandırıcı deniz esintisi yüzüme üflüyor ve kalbimin soğuktan ürpermesine sebebiyet veriyordu. Bir dilek diledim, iyi bir başlangıca sahip olmayı, tüm o mutsuzluğun geçip gitmesini..."
Şu iki günde, programı çekerken hayranlar beni takip etmeye başladı. Rüzgar gibi koştuğum zaman, yanımdaki kızların da kameralarını tutarak benimle birlikte koştuğunu fark ettim. Herkes lütfen güvenliğine dikkat etsin ah.
Huang Lei-ge çekimi bitirdiğinde, "Yixing paramız hayranların tarafından verildi!" dedi. Hahaha, ne kadar gururlandım. Ama millet, lütfen eve dönüş paranızın hepsini bize vermeyin. Aksi takdirde sizleri eve benim göndermem gerekecek!
Sizleri düşündüğüm her vakit güç ile doluyorum. "Sizleri seviyorum" demek istiyorum, biraz *cheesy olsa da bu benim gerçek kalbim.
8 ya da 10 yaşımdayken. "Child Stars Colliding Earth (Çocuk Yıldızlar Evrenle Çarpışıyor)"isimli bir programda yer aldığımı hatırlıyorum, sunucu Wang Han da-ge'ydi. Kanal içindeki bazı sebeplerden dolayı çekim zamanı ertelenmişti. Çekimler sona erdiğinde, Wang Han da-ge sahneden indi ve tüm izleyicileri dört bir yana eğilerek selamladı, üzgün olduğunu belirtip "Programımıza büyük desteğiniz için teşekkür ederim. Çok teşekkürler!" dedi. Her yöne eğildi ve birer birer teşekkür etti. O an sahnede durarak, Wang Han da-ge'nin gerçekten havalı olduğunu düşündüm.
14 yaşımdayken "Star Academy" isimli bir programda yer aldım, birçok kişi beni sevdi ve beni yüreklendirdi. Şu ana kadar, Star Academy'de yer aldığım o zamanlardan bu yana beni hâlâ seven bir çok hayran var.
Kore'de stajyerlikle geçirdiğim 4 yıl içinde, eğitim stüdyomuzun zemininde uyuyakaldığım zamanlar oldu. Bir sonraki sabah uyandığımda şirketin dışında hayranların beni beklediğini öğrendim. Yalnızca birkaç dakikalığına beni görmek, eğitimden çıkmam için tüm gece beklediler. Ama dışarı çıkamadım, dolayısıyla beni göremediler.
Ben çıkış yaptıktan sonra, her havaalanında, her dans sahnesinde, her doğum günümde, her an mücadele ve çığlıklar ile çevriliydim. Hayranlarım bana daima eşlik etti.
Bir çok yıl vasıtasıyla, deneyimlediğim güçlü ve koşulsuz bir sevgi oldu. Sürekli farklı seslerle bana seslendiler: "Ne olursa olsun, yine seni seveceğim!" Bu tür hissi biliyorum bunun idolleştirenler ve idol olan arasında bir ilişki olduğu söylenmesinden ziyâde birlikte büyüyen bir ailevari ilişki olduğu neden söylenmesin. Biz birlikte büyüdük, onlar kendi gölgelerini bende görüyorlar ve ileri yürümek için gerekli gücü onlardan kazanıyorum.
Bu güç sayesinde ben farklılaştım.
Bazen düşünüyorum, sahnedeyken binlerce manzaramız olsa da bu manzaralar zamanla yavaş yavaş yok olacak. Sıradan, ortalama biri olacağım bir gün gelecek fakat ben çok mutlu sıradan bir insan olacağım çünkü bir sürü kişinin sevgisini aldığım zamanlar oldu. Benim için kaldırılan her ışıklı panoyu, her sevgi dolu videoyu, karmaşık hislerle yazılmış tüm mektupları hatırlayacağım.
Çünkü işte böyle sevildim, sonunda bir hayran kalsa bile bu derin sevgi için şarkı söylemeye devam etmek istiyorum.
Hayatta o an geldiğinde, bir zamanlar beni sevenlerin güzel bir hatırayı korumasını umuyorum. Belki artık birbirimizin hayatında olamayabiliriz ama sonsuza dek birlikte yürüdüğümüz anlarda olacağız.
Uzun zamandır beni sevmeye devam ettiğiniz için teşekkür ederim. Çok çalışacağım, çok çalışacağım ve daha çok çalışacağım.
*Çevirileri kaynak belirtmeden almayınız. Yeni kesitler geldikçe güncellenecektir.*
Trans cr: laymerence, lyuanz, elaysium, ludeerstar, yixingology, yixingspixie
Photo cr: pleasedonotlaughatmyname, lay'in kitabı, starlight
Çeviri: Mira, PM1007
Yorumlar
Yorum Gönder