Lay Zhang x L'officiel Hommes | Müzik Bir Cazibe
Saat neredeyse 21:30 olmuş, stüdyoda çekim henüz sona ermişti. Tıpkı popüler bir turistik noktanın gün sonuna yaklaşması gibi, telaşlı gerilim rahatlamıştı. Biraz önceki telaştan geriye yalnızca bir iz kalmıştı. Sessizliğin ve sesin birbirine karıştığı o anda, Lay'in "Çok teşekkürler." sözleri ansızın herkesin dikkatini çekti. Belki, beyaz gömleği üzerinde çılgınca açık bırakılmış düğmeleri ve görünen karın kasları kadar göz alıcıydı. Ah, evet.
Kıyafetler değiştirip tereddütsüz bir şekilde mükemmel endamını sergileyerek, her hareketiyle canlandıran aurasını serbest bırakarak önümüzde duran bu Lay Zhang, eski sevimliliğine daha az; bu "mutlak cazibeye" göz ardı edilemeyecek ölçüde daha fazla sahipti. İnsan bunun gelişimin, olgunluğun bir armağanı ve konserler için yapılan egzersizlerin bir sonucu mu yoksa devam eden 'gizli bir reklam projesi'nin hazırlığı mı olduğunu merak ediyor.
Bu adama, insanların idollerle ilişkilendirdiği basmakalıp beklentilerle bakmamak çok zordu. Stajyerliğinden çıkış yaptığı zamana, kendi müziğini yapmasına, konserlerini vermesine kadar cazibesiyle, kendi tavrıyla ve karşı konulamaz saldırgan sahne performansıyla sahneye hükmetti. Doğal olarak "Lay Zhang'ı" biz sıradan izleyiciler iken spot ışığı altında yaşayan türde biri olarak tasnif ettik. Bu sebeple, röportajdan önceki tüm varsayımlarımıza karşın bizi açılış cümlesiyle şaşırttı: "Bana Zhang Üstat dendiğini duymak biraz tuhaf hissettiriyor. Son zamanlarda herkes yaşım hakkında konuşuyor, neredeyse 30 olduğumu söylüyorlar." Sonrasında bir elini alnında tutarak gülümsedi. Sonraki saatte, Lay'in kahkahası müzikten söz ederken söylediği melodilere eşlik ederek doğal bir şekilde röportajın arka fon müziği hâline geldi. Çok canlandırıcı, çok samimi ve çok "Namanana".
Sektörde neredeyse on yıl geçirdikten sonra sahip olması gereken kurnazlık ve savunuculuğu neredeyse hiç göremedik. Daima dikkatle dinledi, açıkça paylaştı ve samimiyetle cevap verdi. Gerginliğini ve kafa karışıklığını gizlemedi fakat hayalleri ve takip ettiği sıkı çalışma hakkında tutkuyla konuştu. Arada sırada "muzip şakalaşma" moduna geçip kendisiyle dalga geçtiği oldu: "Sıkı çalışmanın hiç de havalı olduğunu düşünmüyorum ama başka ne yapabilirim?" "Arada bir yıllar önceki Hunan aksanlı rap şarkılarımı duyuyorum. Lütfen onları dinlemeyin ve lütfen artık onları çalmayın."
Yakında otuzlu yaşlarına girecek olan bir idol olarak, zamanın baskısını hissediyor; Daha fazla tanınırlık kazanmaya can atan bir müzisyen olarak, eser üretme eyleminin kaygısını yaşıyor; Hayallerine kalbini ve ruhunu adamış bir hayal avcısı olarak geleceğin belirsizliğini hissediyor...Bu hisler ve düşünceler tüm sohbetimize yayıldı. Fakat bu kaygıların ve endişelerin altında korkusuzca hayallerinin peşinde koşmak ve sürükleyici bir kararlılık için bir çözüm yer alıyor.
Lay Zhang, müzik vasıtasıyla kendi karasını inşa eden bir gemici.
Rüzgarların ve dalgaların arasında, kafa karışıklıklarını ve kayıplarını dikkate almaksızın daima sahip olduğu her şey ile yelken açıyor.
Hakiki Tutum. Kaygılarına Rağmen İlerliyor
"Kaygılı, kaygılı ve hâlâ kaygılı" işte Lay düşünce yapısını bu sözlerle tasvir ediyor. Yeni işler, konser ve gelecek planları...Her şey ona zamanın sıkışıklığını hatırlatıyor. "Kendi üzerine düşünme, dış çevreden gelen cevaplar, bu kariyerin kendisi, hepsi beni kaygılandırıyor. Sürekli yeterince zaman olmadığını hissediyorum. Trendler değişiyor fakat aynı zamanda benim kendi özgün içeriğimi üretmem gerekiyor. Bir şarkıyı yapmak çok fazla enerji istiyor. Bestesi, mikslemesi, MV çekimi vs. tüm bunlara dahil olmak istiyorum. Bazen insanlar bana 'tam bir kontrol delisisin' diyerek takılıyorlar ama benim tutkularım işte burada yatıyor. Bunu derinlemesine önemsiyorum." Sözleri kendisine moral vermeye çalıştığını gösteriyor gibiydi.
Lay'in geçtiğimiz birkaç yıldaki işlerine baktığımızda, 2016'da yayınlanan solo parçası MONODRAMA'dan itibaren 'dinlenme' denen şey onun hayatında yer almaz oldu. O şöyle söyledi, "Bana bir tatil verseniz bile ne yapacağımı bilemezdim. Dinlenirken yine beste yapardım." Lose Control'dan SHEEP'e ve sonra NAMANANA'ya, o üç yılda üç fiziksel albümle üretken bir müzisyen. Dahası, müziğin kalitesi söz konusu olduğunda "Yapımcı Zhang" çok yüksek standartlara sahip. "Her bir şarkı o anda elde edebileceğim en yüksek seviyeye ulaşmak zorunda. Mükemmeliyetin peşinde koşuyorum. Memnun kalana dek hiçbir şey yayınlamamayı tercih ederim."
Yeni EP'si Honey kendisine koyduğu 'kılı kırk yaran' yüksek standartlarıyla yine de zamanında yayınlandı. Bu rahatlatıcı şarkıyı 'çekici, herkes sağa sola sallanıp şarkıya eşlik edebilir' sözleriyle tanımladı. Bununla beraber, şarkıyı yapım süreci hiç de rahatlatıcı değildi. Mükemmeliyetçi biri olarak Honey parçasını tekrara aldı, bu parça için en iyi dinleme deneyimini bulmak amacıyla tüm kulaklıklarla denedi.
"Kaygılıyım ama kendimi durduramıyorum." Lay işte bu sözlerle kaygılarıyla yüzleşti. Bir keresinde hiçbir şey öğrenmediği zaman gergin hissettiğini söylemişti. Son zamanlarda yaşadığı kafa karışıklığı hakkında konuşurken öz analizinde açık bir tavır takındı. "Başarısızlıkların çoğu zayıf yetenek ve ara sıra yaşanan yorgunluktan kaynaklanıyor. Bu olduğunda, stajyerlik günlerimi düşünüyorum. Başından beri geri dönüş olmadı ve tüm yapabildiğim günler boyu 'sadece pratik yapmaktı'. Sıkı çalışarak ve kararlı durarak ileriye giden bir yol buldum, şu ana dek yalnızca bir iki saat yüksek verimli pratik zamanım olsa da geri kalan sürede pratik odasında öylece oturmak dahi bana huzur veriyor." dedi.
Israrcı ol, ciddi ol, ısrarla ciddi ol. Lay'in müziğe yönelik sergilemiş olduğu bu apaçık, kararlı arzu ve ısrar sorgulamaları ve alayları beraberinde getirdi, tıpkı güzel şeylerin kolayca mahvedilmeye; saf şeylerin kolayca lekelenmeye meyilli olması gibi. Buna karşın, sorgulamalar ve alaylar onu asla durdurmadı ve değiştirmedi. "Kendimi açık açık ifade ediyorum ama ben benim. Yanlış anlaşılma riski olsa da kendimi dilediğim gibi ifade etmek istiyorum. Yanlış anlamalardan kaçınmanın ya da yanlış anlamaları çözmenin bir çaresini hâlâ bulmaya çalışıyorum." Konuşurken farkında olmadan yüzü asıldı, kafası karışık ve çaresiz görünüyordu.
Daha sonra sözlerine şu eklemeleri yaptı: "Tüm bunlar Lay Zhang'ın bir yanı. Onlara bir bütün olarak bakılsa harika olurdu. Bu tür bir 'gerçekliği' ölçmek ve sınırlamak mümkün değil. (Hepimiz için) bu bir keşif, tanıma ve kendine karşı dürüst olma sürecidir."
Her ne kadar Lay "kaygısını" konuşmuş olsa da hâlâ inatçı bir tutuma sahip. "Süregelen kafa karışıklığı ve kaygı, bir hedefe ulaştığınızda daima sizi bekliyor. Son durağa ulaşabilir miyim emin değilim bu yüzden ilerlemeye devam etmek istiyorum." 'Durmayan-Motor-Zhang' aynı zamanda 'kendisiyle alay etme moduna' geçiyor: "Bakın şarkılarım ne kadar pozitifler ama bazen ben de biraz negatif oluyorum." Bu ani şaka ve 'ufak yakınmalar' Alice Harikalar Diyarında'ki Beyaz Tavşan'ın sihirli sürprizleri ve iyiliği gibi, bu durum insanları onun iç dünyasını daha fazla anlamak için isteklendiriyor.
Müzikkolik. Müzik Notalarıyla Zafer Kazanıyor
"Birinin sıkı çalışmasına gülebilirsiniz ama hayaline gülemezsiniz."
Lay'in sıkı çalışmasını çevreleyen alaylar hiç dinmedi. Bazı insanlar için "sıkı çalışmak" ve "hayal kurmak" bir şekilde iki utanç verici terim hâline geldi. Görünüşe göre genç insanlar arasında "Resmi Sosyalleşme Yöntemleri" bakımından hakim eğilim 'boş boş yaşamak', 'baloncuklu çay' ve 'kanepede öylece uzanmak'.
Böyle alaycı söylemlerle yüzleşen Lay, buna açık fikirli fakat sevimli de bir yöntemle anlayış gösteriyor. "Ben gerçekten de kendimi değiştirmek istiyorum. Ama yapamıyorum. Sıkı çalışmak hiç de öyle havalı bir şey değil. Hedeflerime kolayca erişebilecek kadar mükemmel olmadığım için sıkı çalışıyorum. Başka bir kısa yolu yok. Birinin sıkı çalışmasına gülebilirsiniz ama hayaline gülemezsiniz diye düşünüyorum."
Lay'in müzik hayali onun ileriye yürümesini sağlıyor. Ayrıca o müziğe duyduğu coşku ve hırsı hiçbir zaman gizlemiş değil. Onun perspektifinden 'coşku' , 'bir şeye duyulan yoğun sevgi anlamına geliyor' bu da 'bir kez gördüğünde onu konuşmadan edemiyorsun' demek oluyor ve bu da 'müzik ve sahneye' denk düşüyor. Onun müziğine böylesine bir coşku hayat veriyor. Tıpkı söylediği gibi, "Müzik yapmak tek yönlü değildir. Müzik size bir yanıt verir. Üretmek, iletişim kurmaktır. Size anlatmak istediğim tüm hikayeler belli. Eğer uygunsuz bir şey varsa müzik bunu size söyler ve size uygun bir şekilde ilham olur."
Müzikle olan iletişiminde, pek çok atılıma teşebbüs etti. İlk mini albümü Lose Control için, tüm besteleme, aranjman ve söz yazımı işini üstlenmeye başladı. "İkinci çocuğu" SHEEP için, Sanlitun'da kalabalık içinde dans etti. "Üçüncü çocuğu" NAMANANA için rastgele seçilen yabancılara şarkılarını denetlettirdiği özel bir ön gösterim etkinliği bile düzenledi ve tüm yanıtları, düşünceleri kendi başına topladı. Bu çeşitli numaralar tıpkı endişeli anne baba gibi onun maksadını ortaya koyuyor. "İnsanların müziğimi beğenmesini istemek çok hırslı. Benim umut ettiğim şey daha fazla kişiye müziğimi dinletmek ve onlara beni anlamaları için bir fırsat tanımak. Beni sevip sevmemelerine yaptığım işler karar verecek."
Honey yayınlandıktan sonra Lay kendisine yeni bir hedef koydu: romantik şarkıların yer aldığı bir mini albüm ve insanların kalbinin içine işleyen şarkılar yapmak. Öncesinde "Verimimin düşük olmasından ötürü şu günlerde kaygılıyım" dese de harekete geçmiş durumda. Yapılacak besteler için hedef sayısı belirledi, yeni albümde romantik şarkılar yer alacak, müzik videoda onunla beraber performans sergilemesi için bir kıza teklif götürecek, MV'ye bir kız ekleyeceği yönünde şaka da yaptı.
İlk solo konseri Grandline için Lay Zhang 'yaşlı bir baba' gibi yüksek beklenti içine girdi. "Konser benim için yeni bir meydan okuma ve aynı zamanda hayranlarıma borcumu ödemem. Uzun zamandır beklediklerini biliyorum bu yüzden her bir anın üzerine titremek, onlara en iyi ve en hayret verici sahneyi sunmak istiyorum. "Aşırı" olmasını sorun etmiyorum. "Yeterince iyi" olmamasından korkuyorum.
Hangi boyutun "aşırı" olarak nitelendirileceğini sorduğumuz zaman tekrar çocuk misali gülümsedi ve "Konserim için ışıklandırma bütçeleri, sahne dekorları ve müzik dahil çok çaba sarf ettim. Personele performansım için ücrete ihtiyacım olmadığını, bu saydığım şeylere daha fazla para harcayabileceklerini söyledim."
Sabırsızlıkla beklenen konserin "eksiksiz, şaşırtıcı ve farklı" olmasına ilaveten, Lay'in konser için bir başka romantik görüşü daha var: "Eğer konser bir denizse, konsere katılan herkes bu "yolculuğa" iştirak etmiş olacaklar. Benden bir mesaj şişesi almış olacaklar. Bu şişede kalbimdeki düşünceler, hayallerim ve umutlarım yer alıyor. Bunu herkesle paylaşmak istiyorum."
Grandline'ın konsepti, Lay'in kalbinde uzun bir süredir gömülüydü. NAMANANA yayınlandığında son unsur "gemi" MV'ye eklendi. Lay o geminin uzak bir diyara doğru yelken açışını izledi. Bunu, "Bir gün, hayallerimi taşıyan bu gemide topraklar fethedeceğim." şeklinde yorumladı. Lay Kaptan'ın seferi engin kainatı hedefliyor.
Kendine İnanıyor, Gelişim İle Hayallerini Biliyor
Lay Zhang'ın hedefi: Dünya çapında şarkıcı, dansçı ve müzisyen (olmak)
Lay müzik yapma yolculuğunu betimlemek için, "kaynaştırıcı, arındırıcı ve gelişen" ifadelerini kullandı. "Tecrübesiz ilk albümümden günümüze dek bir gelişim süreci oldu. Müzik yapımcılarıyla ve diğer müzisyenlerle işbirliği yaparak, iletişim kurarak ve onların deneyimlerini, tekniklerini öğrenerek maruz kaldığım farklı müzik alanlarıyla bağlantı kurabildim. Misal, müziğime canlılık vermesi ve müziğimin farklı bir müzik ortamında gelişmesine alan tanımak için Pekin Operası, Kunqu Operası ve Çin halk müziği gibi farklı türleri müziğimle kaynaştırmaya çalışıyorum."
Müziğindeki bu nitelikler kendi hayat tecrübesine tesadüfi fakat aynı zamanda kaçınılmaz bir benzerlik gösteriyor. Bir idol grubu üyesi, şarkıcı, dansçı, realite şov yıldızı, aktör, akıl hocası, müzik yapımcısı...Bu farklı roller ona fırsatlar sunduğu gibi bir kimlik bunalımı da yaşatıyor. Neyse ki, bu tecrübeleri birleştirmeyi öğrendiği zaman hepsi istikrarlı gelişimine katkı sağladı.
Realite şov Go Fighting ona ulusal çapta tanınan "Küçük Kuzu" imajını kazandırdı, bu imaj büyük bir izleyici kitlesi tarafından sevildi. Aynı zamanda programda babacan sınamalarını başarıyla atlattıktan sonra "abileriyle" hakiki bir dostluk kurdu. Ona sevimli davranışlarını hatırlattığımız zaman açıkça ve mütevazı bir şekilde, ifadesiz yüzü diğer kıdemli üyelerin önünde işe yaramadığından hiç kazanma şansının olmadığını kabul etti.
Bir aktör olarak da mükemmel sonuçlar elde etti. Huading Ödülleri'nde The Island'daki rolüyle En İyi Yardımcı Aktör ödülünü kazandı. Ona en çok benzeyen karakteri sorduğumuzda, cevabı şaşırtıcı oldu: "Oynadığım her rol sonsuza dek kendi dünyalarında kalacaklar. Onların her birinin kendi hünerleri var ama hiçbiri bir Lay Zhang değil." Birkaç saniye duraksadı ve sonra ciddiyetle devam etti, "Umarım 'Lay Zhang' dünya çapında bir şarkıcı, dansçı ve müzisyen olur."
"Müzisyen" kelimesini kullanırken bilhassa ciddi ve ihtiyatlı göründü. Hiddetli bir manganın kahramanı gibi, hayaline ilişkin her beyanı bir tören hissiyatına sahip, sanki tüm dünyaya ilan ediyor gibi. Her ne kadar aynı beyan her bölümde binlerce kez tekrarlanmış olsa da hâlâ herkesi etkileyebilecek o saf güce sahip. Ayrıca, "Umarım müziğim hayranlarımın beni sevdikleri için kendilerine güvenmelerini ve kendileriyle gurur duymalarını sağlar." "Her evde tanınan, herkesin birlikte söyleyebileceği bir şarkı yapabilmeyi umuyorum." dedi.
Bu dileklerin gerçek olacağına inanıyorum, tıpkı "hayallerin yağmur ormanında asla yıkılmayacağı ve yelkenlinin yolculuk esnasında asla batmayacağı" gibi. Çalışkan olmayı ya da hayaller kurmayı bırakamazsınız dolayısıyla ilerlemenin tek yolu korkusuz olmak ve sahip olduğunuz her şey ile mücadele etmektir. "Lay Kaptan" kendi topraklarından feda ediyor, bilinmeyen varış noktası için on binlerce olasılık var. Devam edecek.
⟹ Lütfen çevirilerimizi kaynak belirtmeden kullanmayınız. Teşekkürler. ⟸
Trans: XtweetTRANS
Çeviri: Mira (@Layixingturkey)
Yorumlar
Yorum Gönder