Güneş ışığı parlıyor, Kaptan Lay’in teleskobuyla uzaklardaki
bilinmeyen gün doğumuna ve adalara bakıyoruz, o sırada altından daha göz alıcı
mavi dalgaları görüyoruz. Gemi kuvvetli rüzgarla birlikte son hızda yelken
açıyor, Lermontov’un kaleminden bir tekne gibi; rüzgâra ve dalgalara karşı
savaşma isteği, ilerleme gücü ve inatçı hareketi için dua ediyor – bilinmeyeni keşfetme
cesareti, yelkenlilerin gerçek huzurudur.
Bu yıl Zhang Yixing’in çıkışının 10. yılı ve Kaptan Zhang
Yixing’in mucizevi macerası doğrudan yeni dünyayı işaret ediyor.
Mucize Yolculuk
Sert rüzgâr yelkenleri savurmaktaydı, kaptan yelkenin önünde
durdu, rüzgâr yelkeni ateşe çevirdi, o ise kameradan baktı, gözleri
uzaklardaydı.
Zhang Yixing’in yüz ifadesi çekimlerdeki hafif sert halinden
farklı olarak çok kibar duruyordu. Güldüğü zaman çıkan küçük gamzeler, Jack
Sparrow gibi bir “korsan kaptandan” farklı kılıyordu onu. Çekimlerin teması
gelecek dünya turu planlarına uyuyordu. Grandline 1’den Grandline 2’ye kaptan
Zhang Yixing’in ve ekibinin gözünde bu, verilen sözü taşıyan bir “birleşmeydi”. Değişmeyen
şey ise “bilinmeyeni keşfetme sevinci”.
2019’daki ilk tur sona erdikten sonra ikinci turun
planlaması gündeme taşındı. Repertuvarın düzenlemesinden görsel planlamaya ve
izleyicilerin sahneyi kabulüne kadar, kaptan “yolcuların” memnuniyetini en yüksek önerme
olarak alıp herkese mucize bir yolculuk teklif etmeyi umuyordu. Zhang Yixing
Grandline turunun konseptinden bahsederken geminin kaptanı olduğunu söyledi, mürettebatla
(ekibiyle) lüks bir gemide (konserde) yolculara (izleyicilere) görsel-işitsel
bir ziyafet vermeyi istiyordu. “Kaptanın” gözleri hırstan çok bilinmeyene karşı merakla ve iyimserlikle doluydu. Sahneyi herkes deniz gibi görüyordu, sınırsız
mutluluğu ve bilinmeyen adaları ararken gözlerini harika/yeni bir dünyaya ve
hazineye açmayı hedefliyorlardı.
“Sahneye çıkıp sahnenin altındaki ışık çubuklarından gelen
ışıkları gördüğünüz anda sadece şunu söylemek istiyorsunuz, sizin için birçok
kişi gelip bu gemiye bindiği için herkese elinizden gelenin en iyisini
göstermeniz gerekiyor.” Sanıyorum sahnede olduğu andan keyif alıyor ki
kendisini serbest bırakıp “Hiç sönmeyen ateşi tutuştur”u söylüyor; sessizce
piyano çaldığı ve oturup herkesle sohbet ettiği andan da keyif alıyor. Yolculuk
sırasında hem sert dalgalar hem de sükûnet vardı. Sahne kendisini ifade ettiği
yollardan ve yerlerden birisiydi. Kendi fikrine göre varyete programlarındaki
ya da dizi/filmlerdeki “Zhang Yixing”, sahnedeki “Zhang Yixing”den farklı
olabilmekteydi. “Belki de sahnedeki ben, gerçek bana en yakın olandır”. Sahne
sunumu, enerji harcaması gereken ve inşa etmek için zamana ihtiyaç duyduğu olağanüstü bir yolculuk oluyor.
Yolu Beceriyle Yapmak
Wang Hailong (Go Fighting’in senaristi) bir röportajında
Zhang Yixing’in çok az uyuduğundan, genellikle şarkılar yazıp dans ettiğinden
ve “çok sıkıcı bir hayat” yaşadığından bahsetmişti. Zhang Yixing bunun “çok
normal bir şey olduğuna” ve sebat etmenin başarının anahtarı olduğuna inanıyor. Nihayetinde
devamlı yapılan pratik, sahnede yalnızca 1-2 dakika sunuluyor. Öğrenmenin ve
mesleki becerilerin eğitiminden, kendisini bileme “becerisi” olarak bahsediyor.
Belki de müzik ve performanslar birer “araçtır”, tüm “araçlar” ve “beceriler”
ise nihai “yoldur”. Nihai “yolun” ne olduğundan bahsederken yumuşak ifadesini
değiştirdi, ciddi bir şekilde düşünüyor gibiydi: “Belki ideallerin arayışıdır
bu.”
Bir şarkıcı ve yaratıcı olarak Zhang Yixing’in ideali 10 yıl
önce çıkış yaptığı zaman çok basitti. Müziğini daha çok kişinin duymasını
umuyordu, “asıl niyeti gerçekleşti”. Şimdi ise kendisini müzikle ifade etmeyi
umuyor: ‘LIT’ten ‘EAST’e kendi tedirginliklerini kaleme alıyor ve şakacı bir
yolla kendisine moral veriyor. Her hafta okuyup çalışmak için kendisine “KPI
(temel performans göstergesi)” ayarlıyor, çünkü “öğrenmek, büyümek ve gelişmek
içindir”. Büyümesi az çok kendi tedirginliklerinden ve korkularından
kaynaklanıyordu, ona göre korku ise şöyleydi: “Neyden korktuğumu bilmiyorum.
Dilin tarif edebileceği şey korku değildir, tarif edilebiliyorsa da üstesinden
gelinebilir. Söyleyebileceğim tek şey, bunu kararınca dengelemeyi ve doğru
olduğunu düşündüğüm şeyin peşinde olmayı umuyorum.” Konuşmayı bitirmeden önce
gülerek ekledi, “Ama umarım çok korkmam”.
10 yıl kısa bir süre değil. Kendisi artık yaşlandığını,
hayranlarının da “kendilerine ait hayatları ve şeyleri olduğunu düşünüyor, onlar adına
mutlu hissediyor". Hayranlar stüdyoya tavsiyelerde bulunacak ve
bunları PPT’de birleştirecek, kendisi ise zamanı olduğu an bu
tavsiyelere bakacak ve değişimlerini hayranların gözünden görecek. “Hayranlar
beni nasıl gördüklerini söylüyorlar, ben de kendimi geliştirmek için elimden
geleni yapıyorum. Sevgi karşılıklıdır.” Ekibiyle de öyle karşılıklı bir etkileşime
sahipler ki, tıpkı Going Merry’deki Luffy ve diğer arkadaşları gibiler. Bazen farklılıklar olsa da herkesin
kendi pozisyonunda olduğu, kendi görevlerini yaptığı ve ortak bir amaçta birlikte
çalıştığı bir ekip.
Yeni albümü ise hâlâ yoğun bir hazırlığın içinde, Zhang Yixing Çin tarzıyla birleştirdiği istikrarlı tarzını devam ettiriyor, Çin’in müzik aletleri de yine öne çıkacak. “Çin’in müzik aletleri gerçekten eşsiz. Zor olan şeyse şu; bazı seçimler yapmam gerekiyor. Ruhu olan bir şey gibi ele alıp tam yerinde kullanıyorum.” Pop müzikle Çin tarzının birleşimi, Çinli müzisyenlerin geliştirmeye devam ettiği bir konu oldu hep. Ulusal tarzın birleşimi ve modernle klasiğin bağlantısı, nihayetinde yeni bir düşüncenin ve bilişin kapısını açabilir. Bunların hepsi ise yeni dünyaya giden büyük yolculuktan farksız: “Tanıştığım insanlar, gittiğim yollar, okuduğum kitaplar ve öğrendiğim yeni şeyler. Bütün bunlar sonsuz bir güce sahip.”
.jpg)
.jpg)
Yorumlar
Yorum Gönder